ตอนแรกวันนี้รุ่นน้องนัดเจอที่ห้าง SOGO ตรงสถานี Zhongxiao Fuxing เพราะกะว่าจะหาอะไรกินกันที่นั้น แต่มาไต้หวันทั้งทีจะกินอาหารห้างทำไม! นึกได้เช่นนั้นก็หยิบโทรศัพท์มาเปิดแอพเพื่อนสนิทนักกินอย่าง Foursquare หาร้านแถวนั้นดู กดๆไล่ๆดูก็ไปเตะตากับรูปร้านนี้ที่ดูเหมือนจะเป็นจาจังเหมี่ยนกับไก่ทอด แถม Ranking สูงอีกต่างหาก
เท่าที่ดูเส้นทางในแผนที่ก็ไม่ได้ไกลจากตัวห้างมาก(ระยะทางโดยรวมประมาณ 750 เมตร) เลยลากรุ่นน้องออกมาจากห้างแล้วตรงไปสู่จุดหมายทันที ระหว่างเดินจากห้างไปร้านก็คุยกันเพลินๆเรื่อยๆเปื่อยๆ มีแวะดูของกินร้านอื่นระหว่างทางบ้างเกือบตัดสินใจเปลี่ยนไปกินร้านเกาหลีแทน แต่ก็หักห้ามใจไว้แล้วเดินต่อไป ใช้เวลาเดินโดยรวมแล้ว15นาทีเบาๆ
ร้านอยู่ระหว่างสถานี Zhongxiao Fuxing กับสถานี Nanjing Fuxing ระยะทางแทบจะไม่ต่างกันเลยค่ะ เพราะงั้นใครสะดวกลงป้ายไหนก็ลงได้ทั้งสองป้ายเลยค่ะ ลงสถานี Zhongxiao Fuxing ให้เดินออกทางออก 4 ส่วนลงสถานี NanjingFuxing ให้เดินออกทางออก 5
เมื่อเดินมาถึงร้านแล้วจะเห็นป้ายร้านสีแดงเขียนเมนูกับชื่อร้าน "四鄉五島馬祖麵店" ค่ะ ใครอ่านภาษาจีนไม่ค่อยออกใช้วิธีสังเกตุแค่เลข 4(四) กับ 5(五) ก็ได้ค่ะ ราคาดูคร่าวๆไม่แพงเลยค่ะ พอส่งไปบอกเพื่อนไต้หวันว่าอยู่ร้านนี้เค้าก็บอกว่า'ร้านนี้เป็นร้านบะหมี่เก่าแก่เลยนะ ไปรู้จักมาจากไหน' อิอิอิ เลยตอบเค้ากลับไปแค่ว่า 'มีผู้ช่วยดี' ค่ะ
อย่างที่เกริ่นไปแล้วข้างบน ร้านนี้เป็นร้านเก่าแก่ดั้งเดิมนะคร่ะ เพราะงั้นบรรยกาศร้านอาจจะดูเก่าๆหน่อยแต่ก็คลาสสิคดีนะค่ะ ที่ชั้นสองจะมีห้องแอร์ให้นั่งค่ะ ที่ผนังก็จะมีคนขีดเขียนเจิมไว้เต็มไปหมดไม่รู้ว่าเจ้าของร้านตั้งใจหรือขี้เกียจลบเพราะเยอะมากจริงๆ ความจริงก็ดูรวมๆแล้วมีเสน่ห์เหลือเกิน~
เนื่องจากภาษาจีนตัวเต็มไม่ค่อยแข็งแรงทั้งคู่เลยใช้วิธีสั่งโดยการเลือกรูปใน foursquare แล้วจิ้มให้คนขายข้างหน้าดูเอาค่ะ (อันนี้คือวิธีที่พวกเราคลำทางกันเองก่อนนะค่ะ ส่วนวิธีสั่งอาหารร้านนี้แบบถูกต้องจะอยู่หลังรีวิวเสร็จค่ะ)
พอสั่งอาหารเรียบร้อยแล้วก็เดินขึ้นไปรอข้างบนค่ะ บันไดค่อนข้างชันอย่างที่เห็นในรูปเดินขึ้นลงระวังหน่อยนะค่ะ ตอนแรกไอ้เราก็นึกว่าเค้าทำอาหารเสร็จแล้วจะยกขึ้นมาเหมือนร้านทั่วไป เปล่าเลยค่ะ ที่นี้เค้าใช้ลิฟส่งอาหารขึ้นมาค่ะ เป็นลิฟส่งอาหารแบบเก่าๆที่ต้องกดบังคับลิฟแล้วก็เปิดปิดประตูเอง
พวกเราก็ไม่ค่อยหิวกันเท่าไหร่เลยค่ะ ก็แค่สั่งบะหมี่คนละชาม ไก่ทอดหนึ่งจาน แล้วก็เกี๊ยวน้ำอีกจานเท่านั้นเอ๊งง 4จานเบาๆ รูปที่กานต์จิ้มให้เค้าดูคือรูปที่คิดว่าเป็นจาจังเหมี่ยนค่ะซอสสีดำๆ แต่กลายเป็นว่าพลิกล็อค เพราะจริงๆแล้วรูปนั้นคือบะหมี่เกี๊ยวแห้งคลุกซอสที่ทำมาจากงาดำ！
สั่งมาแล้วก็เลยตามเลย ลองชิมดูก็ด่ะ ตอนแรกนึกว่าจะหวานแต่กลายเป็นว่ารสชาติกลมกล่อมเข้นข้นแปลกๆดีค่ะ! ที่สำคัญไม่มีความหวานเลยกลับได้รสขมนิดๆของงาดำด้วยซ้ำ อร่อยมากเลยค่ะอันนี้ขอรับรอง แต่แนะนำว่าสั่งมากินกันสองคนดีกว่าเพราะพอกินไปครึ่งจานแล้วมันจะเริ่มเลี้ยนนิดๆค่ะ
ส่วนรุ่นน้องสั่งเป็นบะหมี่ผัดกับผักแล้วก็หมูสับค่ะ รสชาติจะออกเปรี้ยวนิดๆเค็มหน่อยๆผัดกับผักแล้วก็หมูสับก่อนจะเอามาคลุกกับบะหมี่ แต่น้องเค้ารู้สึกว่ากับมันน้อยก็เลยสั่งไก่ทอดมาเพิ่มค่ะ
แต่หลังจากที่กินไปเกินครึ่งจานแล้วเพิ่งเริ่มรู้สึกเลี่ยนกับซอสงาค่ะ (น้ำเปล่าก็ลืมพกไป) รุ่นน้องก็ยังไม่ค่อยอิ่มด้วย น้องเค้าเลยขอสั่งเกี๊ยวน้ำเพิ่มที่นึงเพราะเห็นโต๊ะรอบข้างเค้าสั่งกันเลยเดากันว่ามันน่าจะดีนะ
รอไม่นานเกี๊ยวน้ำถูกส่งขึ้นมาผ่านลิฟตัวเดิมเพิ่มเติมคือของกินเรา ดูเผินๆก็เหมือนเกี๊ยวน้ำชายสี่หมีเกี๊ยวท่ัวไป เลยไม่ได้ขาดหวังไรมาก แต่พอชิมเท่านั้นแหละ! น้ำซุปอร่อยมว๊ากก เกี๊ยวก็ให้ไส้เยอะหมูสับล้วนๆแป้งก็ไม่เปื่อยเกินไป สั้นๆคือมันดีอ่ะค่ะ เข้าใจละทำไมเค้าถึงสั่งกันเกือบทุกโต๊ะ
อาหารที่ไทเปจานนึงจะเยอะประมาณหนึ่ง สามคนสองจานก็อิ่มค่ะ แต่ด้วยความหิวเบาๆและการสั่งแบบไม่ลืมหูลืมตาของพวกเรานั้น จึงทำให้พวกเรากลายเป็นสองหญิงถึกผู้พิชิตได้หมดเกลี้ยงทั้งสี่จานโดยใช้เวลารวมแล้วแค่เพียง 20 กว่านาทีเท่านั้นค่ะ
(อาหารมื้อนี้เล่นเส้นกันหนักมาก)
วิธีสั่งอาหาร
และแล้วก็ถึงเวลาที่ทุกคนรอคอย เนื่องจากพวกเราสั่งกันแบบผิดวิธีจนเกือบไม่ได้กินเพราะเค้าจะทำให้เป็นแบบห่อกลับบ้าน เพราะงั้นจึงอยากจะนำเสนอวิธีสั่งที่ถูกต้องให้เอ็นจอยกันได้เต็มที่ค่ะ
ที่ร้านนี้จะมีใบสั่งอาหารอยู่สองสี คือสีฟ้ากับสีเหลืองค่ะ สีฟ้าคือสั่งเพื่อนำกลับบ้านส่วนสีเหลืองคือสั่งเพื่อกินที่ร้านน่ะค่ะ เพราะฉะนั้นถ้าจะนั่งกินที่นี้ให้ใช้ใบสีเหลืองสั่งอาหารค่ะ แน่นอนว่าหลายคนที่มาเที่ยวไต้หวันอาจจะอ่านภาษาจีนไม่ออก กานต์เลยแอบจิ้กเมนูกลับมาแผ่นนึงเพื่อเอามาแปลค่ะ เป็นการฝึกภาษาจีนไปในตัวด้วยเลย อิอิอิ พวกเมนูจานแยกบางอย่างกานต์แปลตามที่เข้าใจนะค่ะเพราะไม่ทานเครื่องใน ขอให้ทานให้อร่อยนะคร่ะ
